A Software Engineer Appraisal

On a dark and foggy night, a small figure lay huddled on the railway tracks leading to the station. At once I was held back to see someone in that position during midnight with no one around. With curiosity taking the front seat, I went near the body and tried to investigate it. There was blood all over the body which was lying face down. It seemed that a ruthless blow by the last train could have caused the end of this body which seemed to be that of a guy of around my age. Amidst the gory blood flow, I could see a folded white envelope which was fluttering in the midnight wind. Carefully I took the blood stained envelope and was surprised to see the phrase “appraisal letter” on it. With curiosity rising every moment, I wasted no time in opening the envelope to see if I can find some details about the dead guy. The tag around the body’s neck and the jazzy appraisal cover gave me the hint that he might be a software engineer. I opened the envelope to find a shining paper on which the appraisal details where typed in flying colors. Thunders broke into my ears and lightening struck my heart when I saw the appraisal amount of the dead guy!!!!! My God, it was not even, as much as the cost of the letter on which the appraisal details were printed…. My heart poured out for the guy and huge calls were heard inside my mind saying “no wonder, this guy died such a miserable death”… As a fellow worker in the same industry, I thought I should mourn for him for the sake of respect and stood there with a heavy heart thinking of the shock that he would have experienced when his manager had placed the appraisal letter in his hand. I am sure his heart would have stopped and eyes would have gone blank for few seconds looking at the near to nothing increment in his salary.

While I mourned for him, for a second my hands froze to see the employee’s name in the appraisal letter… hey, what a strange co-incidence, this guy’s name is same as mine, including the initials. This was interesting. With some mental strength, I turned the body upside down and found myself fainted for a second. The guy not only had my name, but also looked exactly like me. Same looks, same built, same name…. it was me who was dead there!!!!!!!! While I was lost in that shock, I felt someone patting on my shoulders. My heart stopped completely, I could not breathe and sprung in fear to see who was behind……… splash!!! Went the glass of water on my laptop screen as I came out of my wild dream to see my manager standing behind my chair patting on my shoulder saying, “wake up man? Come to meeting room number two. I have your appraisal letter ready”

Tears and I

Sometime i just have to hold my head up high, blink away the tears and say good-bye. I made a choice to finally let go, because I cant stand the pain, its time for my last tear to fall and smile again....

Miss u dears... :-(

Miss U

In my life, i meet people. Some i never think abt again. Some, i wonder wht happened to them. There r some that i wonder if they ever think about me. Some i wish i could meet again n again. And then there r some i wish i never hav to think abt again. But i do. Thanks to be my friend...

"Friend for ever" by Mrugesh prompt me to write few words on poem of u.....

i got this as a msg frm u,
frm a number which i feels true,
i dream i could meet u,
as a number i feel make me with u,
...
sooner or later all these dream flew,
as i get next message from u,
This is my number --Mrugesh Chavda,
…
This wake up me from the day dream
which make my heart bliss in the mean time,
...
my day dream went like someone make me sue
as i got a msg from u

Vikram Mahapatra (Viki)

FRIEND 4 EVER

Around the corner I have friend,
in this great city that has no end...
The days go by weeks rush on,
and before I know it a year is gone...
And I have never seen my old friend's face,
for life is a terrible race...
Tomorrow I say, I will call you my friend,
just to say that I am thinking of you...
But tomorrow comes and goes,
and distance between us grows and grows...
Around the corner, yet miles away,
here's telegram sir, "YOUR FRIEND DIED TODAY!"
and that what we deserve and get in the end,
around the corner , a vanished friend,
remember to say what you have,
to the people whom you love & care..
I just want to say, "THANKS FOR BEING MY FRIEND EVEN IF I AM BAD,
ALWAYS BE MY BEST OF BEST FRIEND".....

By: Mrugesh Chavda

ગર્વથી કહુ છુ કે હુ છુ અમદાવાદી

ક્યા મલે કોઇ ને દોસ્તો મા આટલો પ્યાર,
કાઇક થાય ને મલવા આવે દોસ્તો હજાર

ક્યા આવી રીક્સા અને ક્યા આવા રસ્તા,
અહી ની રસ્ટોરન્ટ મોંધી ને પાન સસ્તા

અમદાવાદ મા જાત જાત ના લોકો વસ્તા,
દોસ્તો જોડે ટાઈમ નિકલે હસ્તા હસ્તા

ક્યા આવો વરસાદ ને ક્યા આવી ગરમી,
કોને યાદ નથી મમ્મી ના ખોલા ની નરમી

ક્યા મલે કોઇને દુકાન આટ્લી સસ્તી,
ક્યા મલે દૂકાનદારો ની આવી ગ્રાહક ભક્તી

ક્યા મલે કોઇ ને લાઇફ મા આટલી મસ્તી,
સૌથી બેસ્ટ આપણી અમદાવાદ ની વસ્તી

ક્યા આવી ઉત્તરાયન ને ક્યા આવી હોલી,
ફેસ્ટીવલ મા ભેગી થાય આખી દોસ્તો ની ટોલી

ક્યા આવી નવરત્ર ને ક્યા આવી દીવાળી,
ક્યા આવા દાંડીયા ને ક્યા આવા ધમાકા

ક્યા આવી cielo ને ક્યા આવી મારુતી,
ક્યા આવી લસ્સી ને ક્યા આવી જલેબી

ક્યા L.D.,HL, MG, Xaviers જેવી કોલેજો,
ક્યા GLS,JL,CN,X’aviers, Nirma જેવી સ્કૂલો

ક્યા મલે જીમખના જેવો સ્વીમીંગ પુલ,
ક્યા મલે ડ્રાઈવ-ઇન નો વીકએન્ડ

ક્યા મલે સી.જી. રોડ ની રંગીલી સાંજ,
ક્યા મલે લો ગાર્ડન ની છટાકેદાર રાત

ક્યા મલે એ ક્લબો ની મજા, ક્યા મલે એ મોડી રાતો ની મજા,
ક્યા મલે હોનેસ્ટ જેવી પાવ-ભાજી, ક્યા મલે આશોક જેવૂ પાન

ક્યા મલે freezeland જેવી કોફી,
ક્યા મલે ટેન જેવી નાન

અમદાવાદ નો રંગ નીરાળૉ,
અમદાવાદ નો ઢંગ નીરાળૉ

હોય ભલૅ એમા કૉઇ ખરાબી,
તો પણ ગર્વથી કહુ છુ કે હુ છુ અમદાવાદી

સ્પર્શક  :  ઝૂલણ વણજારો

પ્રિય મિત્ર ભગવાન,


જય ભારત સાથ જણાવાનું કે હું તારા ભવ્ય મંદિરથી થોડે દૂર
આવેલી એક સરકારી શાળાના ૭ માં ધોરણમાં ભણુ
છું.મારા પિતાજી દાણાપીઠમાં મજૂરી કરે છે અને
મારી માં રોજ બીજાનાં ઘરકામ કરવા જાય છે.’હું શું કામ
ભણું છું’ એની મારા માં-બાપને ખબર નથી.કદાચ શિષ્યવૃતિના પૈસા અને મફત જમવાનું નિશાળમાંથી મળે છે એટલે મારા માં-બાપ મને રોજ નિશાળે ધકેલે છે.ભગવાન,બે-ચાર સવાલો પૂછવા માટે મેં તને પત્ર લખ્યો છે.મારા સાહેબે કિધુ’તુ કે તુ
સાચી વાત જરૂર સાંભળે છે…!


પ્રશ્ન -૧ . હું રોજ સાંજે તારા મંદિરે આવું છું અને નિયમિત
સવારે નિશાળે જાવ છું પણ હે ભગવાન તારી ઉપર આરસપહાણનું મંદિરને એ.સી. છેઅને મારી નિશાળમાં ઉપર છાપરુ’ય કેમ નથી…દર ચોમાસે પાણી ટપકે છે,આ મને સમજાતુ નથી…!


પ્રશ્ન -૨ . તને રોજ ૩૨ ભાતનાં પકવાન પીરસાય છે ને તું તો
ખાતો’ય નથી…અને હું દરરોજ બપોરે મધ્યાહ્મભોજનના એક મુઠ્ઠી ભાતથી ભૂખ્યો ઘરે જાઉં છું…! આવું કેમ…?


પ્રશ્ન -૩ . મારી નાની બેનનાં ફાટેલા ફ્રોક ઉપર કોઈ થીગડુ’ય મારતું નથી અને તારા પચરંગી નવા નવાં વાઘા…!સાચું કહું ભગવાન હું રોજ તને નહી, તારા કપડા જોવા આવું છું…!


પ્રશ્ન -૪ . તારા પ્રસંગે લાખો માણસો મંદિરે સમાતા નથી અને
૨૬મી જાન્યુઆરી અને ૧૫મી ઓગસ્ટે જ્યારે હું બે મહિનાથી મહેનત કરેલું દેશભક્તિગીત રજું કરુ છું ત્યારે,સામે હોય છે માત્ર
મારા શિક્ષકો…ને બાળકો…હે ઈશ્વર તારા મંદિરે જે સમાતા નથી ઈ બધાય “મારા મંદિરે” કેમ ડોકાતા નથી…!


Following one is the best one


પ્રશ્ન -૫ . તને ખોટુ લાગે તો ભલે લાગે પણ મારા ગામમાં એક
ફાઇવસ્ટાર હોટલ જેવું મંદિર છે’ને એક મંદિર જેવી પ્રાથમિક શાળા છે.પ્રભુ ! મેં સાભળ્યું છે કે તું તો અમારી બનાવેલી મૂર્તિ છો,તો’ય આવી જલજલાટ છો અને અમે તો તારી બનાવેલી મૂર્તિ છીએ,તો’ય આમારા ચહેરા ઉપર નૂર કેમ નથી…?


શક્ય હોય તો પાંચેયના જવાબ આપજે…મને વાર્ષિક પરીક્ષામાં કામ લાગે…!ભગવાન મારે ખૂબ આગળ ભણવું છે ડોક્ટર થવું છે પણ મારા માં-બાપ પાસે ફિ ના કે ટ્યૂશનના પૈસા નથી…તું જો તારી એક દિવસની તારી દાનપેટી મને મોકલેને તો હું આખી જિંદગી ભણી શકું…વિચારીને કે’જે…! હું જાણું છું તારે’ય ઘણાયને પૂછવું પડે એમ છે. પરંતુ ૭માં ધોરણની વાર્ષિક પરીક્ષા જો તું મારામાં ધ્યાન નહી આપે તો મારા બાપુ મને સામે ચા વાળાની હોટલે રોજના રૂ.પાંચ ના ભવ્ય પગારથી નોકરીએ રાખી
દેશે…!


ને પછી આખી જિંદગી હું તારા શ્રીમંત ભક્તોને ચા પાઈશ…પણ તારી હારે કીટ્ટા કરી નાખીશ…! જલ્દી કરજે ભગવાન…સમય બહું ઓછો છે તારી પ સે…અને મારી પાસે પણ…!


લી.
એક સરકારી શાળાનો ગરીબ વિદ્યાર્થી


અથવા


ભારતના એક ભાવિ મજૂરના વંદે માતરમ્‌